Dag dag allen,

Tokyo heb ik/we achter me gelaten…maar ook Kyoto, Nara , Koyasan en vanavond nog 1 nachtje in Osaka en dan richting Hiroshima…en Japan wordt steeds mooier, wat is er allemaal gebeurd.

De laatste avond in Tokyo hadden we een feestje in het hostel met okinomijakkie, sjaboesjaboe en sjukijakkie...jammie jammie. Japans eten die wat hostelmedewerkers hadden gemaakt. Hier kregen we zoveel energie van dat we later nog een karaoke bar opgezocht hebben. [Ik heb al eerder wat foto's hiervan op deze site gezet]....dit was echt geweldig...samen met 2 jongens en Marieke onze longen uit ons lijf gezongen, om vervolgens veel later dan gepland, ons nest in te duiken en een paar uurtjes later de trein te pakken richting Kyoto [en Marieke het vliegtuig]

In Kyoto hebben we verschillende tempels gezien, heel mooi [zie foto’s]. Na 2 nachtjes Kyoto zijn we richting Nara gegaan, een klein stadje/dorpje waar de herten gewoon los tussen de tempels door lopen een erg mooi gezicht. Na wederom een nacht in een nog harder bed dan dat we al gewend waren zijn we richting Osaka vertrokken, een korte tussenstop want we konden in een tempel slapen in Koyasan, alwaar we nu zitten. Hierdoor is het bezoek aan de church of lights van Ando komen te vervallen, heel jammer maar die nacht in de tempel had ik zeker niet willen missen!

Koyasan was echt geweldig. De trip ernaartoe alleen al is de moeite waard, van trein naar trein over te stappen, steeds hoger om dan 6 uur later met een bergtreintje aan te komen op bestemming. Ik had in de planning om een uurtje of 2 onderweg te zijn…werd iets langer.

Daar aangekomen werden door wat jonge monniken ontvangen in hun tempel alwaar we ook overnachten. Bij aankomst hebben we uitleg gekregen over meditatie die we vervolgens in praktijk gebracht hebben. Josefien liep na deze sessie als een robot weg, stijve hark. Hierna terug naar onze traditionele japanse [slaap]kamer waar ons een geweldige maaltijd werd geserveerd en waar later ook ons bed is opgemaakt. ’S Avonds in onze yukata [japanse pyjama en kamerjas] richting de “onsen” gegaan. Eerst goed wassen en vervolgens het warme bad in waar al wat Japannertjes in lagen…nou en toen kwam het hoor. Het bad was zo heet…al giechelend en auwend stonden we daar in ons nakie het gevecht met het warme water aan te gaan! Maar het is gelukt, tot genoegen van de Japannertjes die het maar wat mooi vonden.

De nacht was brrr…maar de ochtend heel mooi…knetter vroeg opgestaan om 2 seremonies bij te wonen, josefien was inmiddels bekend met de monniken-zit…maar de nieuwe niet, toen we mochten opstaan lagen er nog twee voor pampus, probeer dan maar je gezicht in plooi te houden.

Een geweldige ervaring!!!

Op naar Hiroshima gevolgd door allemaal onsen-plaatsen, nog 2 weken de tijd om te wennen aan het warme water…de rare japanners en om de moed te verzamelen om de knopjes van de toilet in te drukken.

Ik geniet nog even…want de tijd gaat hier ook nog veel sneller dan in Nederland! Echt waar!

Liefs